Przyczyną uporczywych, trwających nieprzerwanie od kilku miesięcy bóli brzucha, jak i pieczenia okolic intymnych występujących w trakcie i po stosunku mogą być żylaki przymacicza. Są to inaczej poszerzone żyły, przypominające wężowate sznury, sploty lub kłębki, nierzadko z balonowatym uwypukleniem, które wychodzą spod pośladka i układają się na tylnej powierzchni uda.
Kiedy występują w miednicy, jej dnie, przechodzą na krocze i srom, wówczas nazywa się to zespołem przekrwienia żylnego miednicy. W zależności od tego, jak bardzo zaawansowane jest schorzenie, stosuje się różne metody leczenia.
W 95% przypadków są to zmiany powstające samoistnie i nazywa się je żylakami pierwotnymi. Do innych czynników odpowiedzialnych za ich powstanie zalicza się też:
Zespół przekrwienia żylnego miednicy może również występować u kobiet, które nie są w powyższej grupie ryzyka.
Zwykle pojawiają się one u kobiet w ciąży. Rozrastająca się macica uciska żyły i uniemożliwia krwi swobodny przepływ. Ta zaczyna więc zalegać w naczyniach, poszerzając je, przez co powstają żylaki. Na ich pojawienie się wpływa także hormon – progesteron. Ponadto przyszłe mamy z tym schorzeniem często skarżą się m.in. na hemoroidy. W przypadku takich objawów powinny zgłosić się do ginekologa.
Oprócz tego na żylaki macicy narażone są kobiety m.in. prowadzące siedzący tryb życia oraz z uwarunkowaniami genetycznymi.
Wspomniane już powyżej tępe dolegliwości bólowe odczuwane w podbrzuszu, okolicy krzyża lub krocza – mogące świadczyć o żylakach przymacicza – niekiedy nasilają się w czasie menstruacji (wówczas krwawienia są bardziej obfite niż w trakcie wcześniejszych miesiączek), w pozycji stojącej czy ciąży.
Do innych objawów zespołu przekrwienia żylnego miednicy zalicza się m.in.:
Jak diagnozuje się tego rodzaju objawy w macicy i jej okolicach? Zanim wdrożone zostanie leczenie zespołu przekrwienia żylnego miednicy, wykonuje się USG. Zazwyczaj jednak jest ono niewystarczające do postawienia pełnego rozpoznania. Wtedy następnym krokiem są badania kontrastowe takie jak: flebografia inwazyjna czy badanie z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego.
Najczęściej proces terapeutyczny zaczyna się od zastosowania technik wewnątrznaczyniowych. Jedną z metod wykorzystywanych podczas leczenia zespołu przekrwienia żylnego miednicy jest embolizacja. Zabieg polega na tym, że wykonuje się małe nacięcie na skórze i wprowadza do żyły udowej port naczyniowy. Następnym krokiem jest wsunięcie cewnika angiograficznego do zmienionej chorobowo żyły, przez które wprowadza się zwoje specjalnego drutu (spirala embolizacyjna). Tego typu czynność ma na celu zamknięcie niepoprawnie funkcjonującego naczynia, dzięki czemu krew przepływa inną, prawidłową drogą.
W przypadku żylaków macicy najczęstszą metodą leczenia jest również skleroterapia, która polega na wprowadzeniu w światło żyły substancji, która powoduje ich wchłonięcie. Po zabiegu zazwyczaj stosuje się maści (najczęściej z kasztanowca), które mają za zadanie obkurczyć naczynia krwionośne. Na podobnych zasadach przeprowadzane są m.in. okludery. Oprócz tego w leczeniu stosuje się farmakoterapię, aby złagodzić dolegliwości i zmniejszyć stan zapalny.
Żylaki przymacicza występują głównie u kobiet rodzących, zazwyczaj po 2– 3 porodach i dotyczą pacjentek w wieku 25–45 lat. Zespół przekrwienia miednicy bywa mylony z endometriozą. Dlatego przy wszelkiego rodzaju niepokojących objawach warto dokładnie zbadać występowanie wszystkich dolegliwości, aby wdrożyć adekwatne leczenie.
ALL RIGHTS RESERVED - 2023 KRZYSZTOFPYRA.PL
IMPLEMENTATION AND DESIGN: FRENCH TOAST
tel:
Zakład Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii
SPSK4 Lubelskiego Uniwersytetu Medycznego
ul. Jaczewskiego 8, 20-954 LUBLIN
Dr hab. n. med.
Krzysztof Pyra
Radiolog zabiegowy
email: